5 Tips about my village eassy in marathi You Can Use Today

5 Tips about my village eassy in marathi You Can Use Today

Blog Article

आपल्या ग्रामीण सामाजिक-सांस्कृतिक परिस्थिती परंपरांनी समृद्ध आहेत आणि त्यांच्याबद्दल जाणून घेणे आणि जाणून घेणे मनोरंजक आहे.

भारताचा एखादा अटीतटीचा सामना टि.व्ही. वर पहात असताना मी भावुकही व्हायचो! एकदा भारत अशाच एका अटीतटीच्या सामन्यात जिंकता जिंकता हरला, तेंव्हा मला माझे अश्रू अनावर झाले, इतकं माझं क्रिकेटवर प्रेम होतं.

लहान असल्यापासून मी नेहमी माझी परीक्षा कधी संपत आहेत याची वाट पाहत असे, आणि यांचे महत्वाचे करम म्हणजे परीक्षा संपल्यानंतर मिळणारी सुट्टी आणि सुट्टीत मला गावी जायची लागलेली ओढ.

स्वच्छ गाव - एक साकारात्मक स्वप्न: माझं गाव, स्वच्छ गाव! ह्या शब्दांमध्ये छुपलेलं एक आदर्श, एक स्वप्न, आणि एक सत्य.

त्याचा उत्सव सर्व गावकरी दरवर्षी मोठ्या उत्साहाने साजरा करतात. नोकरीधंदयाच्या निमित्ताने बाहेरगावी गेलेले गावकरीही त्यासाठी मुद्दामहून गावात येतात. कारण समुद्रेश्वरच आपले रक्षण करतो अशी या गावकऱ्यांची श्रद्धा आहे.

येथं स्वच्छता आपलं साने-गुरुजींचं विशेष रूपांतर केलं आहे.

भारत देश हा जगातील ७ व सर्वात मोठा देश आहे.

ते एका मोठ्या कुटुंबासारखे राहतात जे नेहमी एकमेकांची काळजी घेतात. हे करुणेचे कृत्य आपल्याला शहरात क्वचितच सापडेल.

गावातील एक लहानसा दवाखाना आणि गावा जवळून वाहणारी नदी. माझ्या मामाचे गाव “परळी”, पाली जवळ वसलेले हे गाव, अतिशय टुमदार आहे. गावाभोवती उंच उंच डोंगर आहेत. बारमाही हिरव्यागार वनराईने बहरलेले असतात. चहू बाजूने डोंगर असल्यामुळे गावाचे हवामन फार थंड असते. उन्हाळ्यात सुद्धा हवेत गारवा जाणवतो. जवळून वाहणारी कुंदा नदी त्या गारव्यात अधिक भर घालते. त्यामुळे माझी उन्हाळी सुट्टी येथे here फार मजेत जाते.

मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे  तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद

मी तर मनात त्यावेळीच पूढच्या सुट्टीत गावात परत येण्याचा बेत योजीत असतो. आजीआजोबाच नव्हे, तर वाटेत भेटणारे गावकरी, जणू सारे गावच मला निरोप देत असते.

त्या वेळी गावात गारेगार वाल्यांकडून गारेगार घेऊन खाण्याचा आनंद काही वेगळाच होता.

येथं स्वच्छता ही सजवलेली संस्कृतीचं साकारात्मक प्रतिबिंब.

वार्षिक परीक्षा जवळ आली की मला आधीपासूनच गावी जाण्याचे वेध लागतात. परीक्षेच्या शेवटच्या दिवशी तर माझा आनंद गगनात मावेनासा होतो. कारण आता गावी जाण्याची तैय्यारी घरी सुरु होणार असते.